Το χολαγγειοκαρκίνωμα, παρότι είναι μια σχετικά σπάνια νόσος, αποτελεί το δεύτερο σε συχνότητα πρωτοπαθή όγκο του ήπατος. Εξορμάται από τα επιθηλιακά κύτταρα των χοληφόρων πόρων και διακρίνεται σε εξωηπατικό (που είναι και η πιο κοινή μορφή) και ενδοηπατικό, ανάλογα με την εντόπιση.
Τα παθολογικά και ακτινολογικά ευρήματα της νόσου ποικίλουν ανάλογα με τους υποκείμενους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης της νόσου, που είναι η γενετική προδιάθεση, η χρόνια φλεγμονή του ήπατος καθώς και συγγενείς ανωμαλίες του χοληφόρου δέντρου.
Η ανάπτυξη του χολαγγειοκαρκινώματος είναι πολλές φορές ύπουλη, με αόριστη συμπτωματολογία και η διάγνωση γίνεται σε προχωρημένα στάδια. Η νόσος δίνει γρήγορα λεμφαδενικές μεταστάσεις, τόσο σε επιχώριους όσο και σε απομακρυσμένους λεμφαδένες. Έχει φτωχό προσδόκιμο επιβίωσης και οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες.
Ο ενδαρτηριακός χημειοεμβολισμός αποτελεί μια ιδιαίτερα ικανοποιητική, εναλλακτική αντιμετώπιση της νόσου, που προσφέρει στον ασθενή πολύ καλό βιοτικό επίπεδο και καλό προσδόκιμο επιβίωσης, κάποιες φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο των άλλων μεθόδων.
Όπως ο Δέδες ανακοίνωσε σε παρουσίασή του στο παγκόσμιο συνέδριο της Επεμβατικής Ογκολογίας στη Βοστώνη (WCIO 2016), είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά τα αποτελέσματα του ενδαρτηριακού χημειοεμβολισμού, στην αντιμετώπιση του ανεγχείρητου ενδοηπατικού χολαγγειοκαρκινώματος, όπως προκύπτει από μελέτη 42 ασθενών του Κέντρου μας.
Επίσης, εφαρμόζεται η διαδερμική αγγειοπλαστική (PTA) με τοποθέτηση ενδοπρόθεσης (stent), σε αποφρακτικό ίκτερο, που αποτελεί ιδιαίτερα συχνό σύμπτωμα στο χολαγγειοκαρκίνωμα. Η διαδερμική παροχέτευση και η αγγειοπλαστική των χολαγγείων, διενεργούνται στον ψηφιακό αγγειογράφο υπό μέθη, προσφέρουν σημαντική βοήθεια σε ασθενείς με αποφρακτικό ίκτερο, δίνοντας καινούργια προοπτική στη θεραπευτική αντιμετώπιση.
Εξειδικεύσεις
Ρωτήστε τον Ι. Δέδε, τι μπορεί να αναμένετε εσείς από μία θεραπεία. Εξετάζει τον προσωπικό σας φάκελο και συζητά μαζί σας
